Rozdział 15

Włącz : http://www.youtube.com/watch?v=JXmUYdOVJtc

Oczy zaszły mi łzami. On naprawdę to zrobił. Ktoś wziął mnie na ręce.
- Już nikt Cie nie skrzywdzi Anthoinette.
- Kim jesteś ?
- Jestem Liam. Nie bój się.
- Anthoinette ! - warknął Zayn. Mocniej przylgnęłam do mojego obrońcy. Nad jego ramieniem widziałam jak Harry wyprowadza rozwścieczonego mulata z domu.
- Gdzie jest Niall ? - odstawił mnie na ziemię. Podbiegłam do blondyna.
- An tak bardzo przepraszam. To moja wina. - siedział na podłodze oparty o tors Louisa. Tommo głaskał go delikatnie. Wyglądał jak matka chroniąca dziecko przed złem. Niall naprawdę jest dzieckiem. Niby ma 17 lat, ale przez chorobę zachowuje się na 14.
- Anthoinette ! - kolejny krzyk Zayna.
- Liam pomóż Harry'emu. - Louis oddelegował mojego obrońcę.
- Niall braciszku.. powiedz mi co się stało ? - pocałował blondyna w czoło. Nialler szeptał chaotycznie wpatrzony w przestrzeń.
- Już nikt Cie nie skrzywdzi. Nie pozwolę mu Was dotknąć dobrze ?
- On uderzył Anthoinette.
- Niall nic mi nie jest. Nie przejmuj się. - Louis spojrzał na mój policzek i jego mina wyraziła wszystko. Szybko zakryłam się włosami ignorując ból. Sięgnęłam po dłoń blondyna kiedy zobaczyłam go. Stał w progu, Liam i Harry trzymali go za ramiona. Niall też go zobaczył. Zerwał się na równe nogi i zasłonił mnie własnym ciałem.
- Anthoinette.. Skarbie..
- Zostaw ją śmieciu ! Uderzyłeś kobietę ! Swoją kobietę ! - Louis chciał przytulić blondyna, ale ten odepchnął jego rękę.
- Niall..
- Nie pozwolę Ci jej więcej dotknąć ! Jestem już duży i nie skrzywdzisz jej ! Jest dla Ciebie za dobra Zayn.- popatrzyłam na mojego chłopaka znad ramienia Nialla. Wyglądał jak zbity kundel. Smutek i ból to wszystko co zobaczyłam na jego twarzy.
- Nini.. - przytuliłam blondyna.
- Obronię Cie An. Dam radę.- szepnął.
- Jeżeli chcesz mi pomóc to idź z Louisem. Proszę Cie idź z nim. Pójdziesz ? - kiwnął głową. Brunet objął go ramieniem i wyprowadził. Stanęłam twarzą w twarz z demonem.
- Anthoinette... Kochanie.. Skarbie mój.
- Kim jesteś ?
- Skarbie to ja.. Zayn.
- Nie. Mój Zayn się tak do mnie nie odzywa, nie bije mnie i nie kłamie !
- Nie okłamałem Cie.
- Tak Zayn, okłamałeś. Mówiłeś, że kochasz mnie i Niall'a !
- Kocham Was.. Kocham Was tak bardzo.
- To dlaczego nas bijesz ?! - padł na kolana i przylgnął do mojego brzucha.

Anthoinette po spotkaniu z ręką Zayna

- Oni mogli Cie skrzywdzić tak jak ona skrzywdziła mnie. Ona nie może Cie dotknąć. Nikt nie może. Jesteś moja. Oddałaś mi się. Oddałaś mi to co miałaś najcenniejsze. Kochałaś się ze mną. Będziesz nosiła moje dziecko. Nasze dziecko. Nigdy więcej nie podniosę na Ciebie ręki. Na Ciebie, ani na Niall'a. Będziecie  przy mnie bezpieczni. Zmienię się dla Was. - płakał. Czy on naprawdę płakał ? Wplotłam palce w jego czarne włosy i przeczesałam je. Wstał powoli i mocno mnie przytulił. Pogładził palcem mój obolały policzek i ucałował go. Wrócił Zayn.
- Anthoinette ? - Harry.
- Chłopaki dziękuję Wam za pomoc. Już wszystko jest okej. - uśmiechnęli się i wyszli. Po chwili jednak drzwi ponownie się otworzyły. Zayn oderwał się ode mnie.
- Lou.. przyjacielu. Tak bardzo - mój chłopak dostał potężny cios, który odrzucił go kilka kroków w tył.
- Teraz patrz na mnie Zayn. Jeszcze raz się kurwa dowiem, że  uderzyłeś którekolwiek z nich  - Nialla lub Anthoinette - a osobiście Cie zabije ! Jakikolwiek siniak, rana czy choćby łza. Zrozumiałeś ?!
- Louis ja
- Pytam czy zrozumiałeś ?!
- Tak.
- To teraz idź do Niall'a i go przeproś. Błagaj go na kolanach o litość tak jak on błagał Ciebie.